Blauw plekken op je ziel…

Heel veel blauw plekken op mijn ziel

 

Genezen van de blauwe plekken op mijn ziel

 

Blauwe plekken op je lijf kunnen pijnlijk zijn. Bij het waarnemen van blauwe plekken op je lijf, zullen de mensen in jouw omgeving altijd informeren naar de oorzaak. Ze geven je dan advies om de blauwe plekken goed te verzorgen voor een snelle genezing. Je omgeving leeft met je mee als je zichtbare blauwe plekken op je lijf hebt.

Blauwe plekken op je ziel zijn niet zichtbaar, de pijn is vaak pijnlijker dan blauwe plekken op je lijf.

We kiezen ervoor om onzichtbare pijnen niet te delen met ons omgeving. Waarom?

Onzichtbare pijnen zijn traumatische pijnen die je waarschijnlijk uit schaamte niet wilt delen met je omgeving.

Onzichtbare pijnen worden vaak geheim gehouden, bang dat je omgeving je gaat veroordelen.

Blauwe plekken op de ziel geven ons vaak het gevoel te hebben gefaald in ons leven. Waarom kan het niet goed gaan met me? Waarom maak ik dit allemaal mee? Wat heb ik gedaan om dit te verdienen?

Nee, we verdienen het niet om blauwe plekken op ons ziel te hebben, het overkomt ons.

Er voor kiezen niet te praten over de blauwe plekken op ons ziel maakt dat we altijd in een boze bubbel blijven leven.

Ik heb ervoor gekozen openheid te geven waarom ik blauwe plekken op mijn ziel had.

Ja, ik ben veroordeeld.

Ja, ik ben een verstotene geworden.

Nee, ik voel geen boosheid meer.

Ja, ik ben verlost van de blauwe plekken op mijn ziel.

Niet praten over de blauwe plekken op je ziel zal ervoor zorgen dat jouw leven als een ontspoorde trein zal blijven.

Ik heb mijn leven, doordat ik ben gaan praten zonder gêne, weer op de rails gekregen.

Praten over de blauwe plekken op je ziel, is erkenning dat je leven ontspoord is.

Praten over de blauwe plekken op je ziel, is erkennen dat je een keuze zal moeten maken.

Praten over de blauwe plekken op je ziel, is de eerste stap naar genezing.

Waarom de blokkade om over de blauwe plekken op ons ziel te praten?

We denken ‘wat zal mijn omgeving denken van me?’

We denken ‘wat als mijn familie me verstoot?’

We denken ‘ach, laat maar.’

Teveel nadenken is: boosheid, teleurgesteld, angst.

Openheid is: tevredenheid, geluk, genezing.

Met liefde

Lolita Soedamah