Hoe ging het verder… …na ‘Mishandeling Hindostaanse Vrouw’ 7

De foto sptreekt voor zich…de luxe verstekeling.

Ik was ondertussen helemaal thuis in Mumbai, durfde nu zelf op ontdekkingsreis te gaan. Juhu beach, de Malls, Linking Road, winkelstraat in Lokhandwala…het was allemaal een prachtige ontdekking. Ik durfde nog steeds niet Indiaas voedsel te eten, maar daar vertel ik een andere keer wel over. Iedere dag trok ik erop uit om te genieten van Mumbai, the city of dreams. Mijn droom was om succes te hebben. Ik wilde iets met dansen doen, of acteren. Dat het universum anders had bepaald, kwam ik later achter.

Nu ga ik jullie meenemen om met me mee te gaan als verstekeling in een hotel. Ik heb veel geks meegemaakt, of dit alles verslaat, dat laat ik aan jullie over om te bepalen.

Dev vertelde me dat er een grote bijeenkomst was georganiseerd voor zijn bedrijf. Iedereen die een belangrijke positie bekleedde zou er zijn. De bijeenkomst zou plaatsvinden in een stad drie uren rijden van Mumbai. Een week voordat de bijeenkomst zou plaatsvinden, vroeg Dev of ik mee wilde gaan. Ik was verbaasd en zei ‘wat moet ik daar doen. Ik ken niemand, en ik dacht dat ik een geheim moest blijven.’ Dev zei ‘je gaat mee, je hoeft de bijeenkomst niet bij te wonen.’ Ik zei ‘als iemand ontdekt wie ik ben, dan is dat jouw probleem.’ Dev moest lachen en zei ‘Soedamah, ik wenste dat ik je aan de wereld mocht voorstellen. Ik kan me een leven zonder jou niet meer voorstellen.’ Ik vroeg aan Dev welk hotel hij had geboekt voor me, en hij zei ‘luister Soedamah, ik heb een vijfsterrenhotel helemaal afgeboekt. Alleen mijn personeel zal drie dagen daar vertoeven. Jij zal de enige buitenstaander in het hotel zijn. Jay heeft het allemaal geregeld. Ze hebben de grootste suite voor me geboekt, daar ga jij slapen.’ Ik zei ‘waar ga jij dan slapen?’ Dev zei ‘maak je geen zorgen, het komt goed.’ Ik zei ‘weet je ‘PA’ dat ik ook in het hotel zal zijn?’ Dev zei dat niemand op de hoogte zal zijn van mijn verblijf, ook zijn ‘PA’ niet. Ik voelde me niet prettig bij de gedachte, wat stond me te wachten?

De dag was aangebroken, en Dev haalde me op met de auto. Ik vroeg aan Dev of zijn chauffeur te vertrouwen was. Dev zei ‘maak je geen zorgen.’ Ik stapte in de auto, helemaal blij dat ik drie uren lang kon genieten met Dev in de auto en het uitzicht. Onderweg stopten we voor de lunch, en Dev vertelde me wat Jay hem had vertelt. Dev zei ‘Jay belde me in paniek op en vertelde dat hij alle kamers had kunnen boeken voor de bijeenkomst, behalve eentje…de SUITE waar ik zou verblijven. Ik deed alsof ik verbaasd was en vroeg aan Jay of hij wist wie de suite had geboekt.’ Jay had aan Dev verzekerd dat hij de verstekeling in een ander hotel zou boeken, zodat de grote baas in zijn suite kan verblijven. Dev zei tegen Jay dat hij niet wilde dat de verstekeling naar een ander hotel moest verhuizen. Dev vroeg aan Jay om in een andere vijfsterrenhotel een suite voor hem te boeken. Ik keek Dev aan en zei ‘Dev, waarom zoveel problemen om een persoon?’ Dev pakte mijn hand vast en zei ‘ik zou je altijd bij me willen hebben en het interesseert me niet wat ik daarvoor moet doen.’

Ons volgende stop was bij het bedrijf van Dev. We naderden een enorm groot complex, en Dev zei ‘ik ga hier uitstappen, de chauffeur brengt je naar het hotel. Hij gaat je inchecken dus je hoeft niets te zeggen. Ze weten van het hotel wie je bent. Naarmate de auto het complex naderde, zag ik mannen naar buiten rennen. De auto stopte en de chauffeur sprong uit de auto om de mannen tegen te houden dicht bij de auto te komen. Ik deed een grote zonnebril op en een sjaal over mijn hoofd zodat ik niet herkend werd. Voordat Dev uitstapte zei hij tegen de chauffeur ‘zodra ik ben uitgestapt, zorg dat je meteen wegrijd.’ De chauffeur deed wat hem werd opgedragen, een halfuur later stopte de chauffeur bij een prachtig hotel. Hij vroeg me even in de auto te blijven wachten totdat hij me kwam ophalen. Ik had de sjaal van mijn hoofd afgedaan, maar mijn zonnebril hield ik op. Even later kwam de chauffeur terug met een dame en heer naast hem. Hij deed de deur open en zei ‘deze mensen gaan u naar uw kamer begeleiden.’ Ik stapte uit…

Liep de lobby van het hotel binnen en schrok van de drukte die daar was. De dame en heer vroegen of ik even wilde wachten, ze moesten de sleutel van mijn kamer halen. Daar stond ik dan tussen al de topmensen die voor Dev werkten. Ik voelde hoe alle ogen op me gericht waren, het was alsof ik hun gedachten kon lezen ‘is zij de verstekeling die ervoor heeft gezorgd dat onze baas in een andere hotel moet overnachten?’ Ik hield mijn hoofd zo laag mogelijk zodat niemand me recht in het gezicht kon kijken. Ik denk dat ik twee minuten heb moeten wachten, het leken wel twee jaren.

Eindelijk in de kamer…wowwww, wat een prachtige kamer, net een kamer uit een sprookjesboek. Ik stuurde Dev een sms ‘finally in the room…pffft.’ De telefoon ging, het was iemand van de receptie die zei ‘madam, als je iets nodig hebt dan brengen we het naar uw kamer.’ Laat in de middag kreeg ik een sms van Dev ‘doe de deur open.’ Dev sprong naar binnen, pakte me vast en gooide me op het bed. Hij begon me te kussen en zei ‘ik heb je gemist. Een uur zonder jou lijkt wel een eeuwigheid.’ Ik vroeg aan Dev hoe hij het voor naar binnen is geslopen, wat als iemand hem had gezien en Dev zei ‘ik geef er niets meer om, laat ze maar zien dat ik met jou ben. Niemand zal durven hun mond open te doen. Als ik straks in de tuin ben voor de bijeenkomst dan moet je bij het raam zitten. Ik zal iedere keer bij iemand gaan staan en je via sms laten weten wie het is.’ Dev ging douchen en sleurde me weer het bed in, en zei ‘ik wil je even heel dicht tegen me aan houden.’ Het was half tien ’s avonds en Dev lag nog naast me. Ik zei ‘moet je niet naar de bijeenkomst?’ Dev had geen haast om weg te gaan en zei ‘ach, laat ze allemaal maar wachten.’ Ik keek uit het raam en zei ‘Dev, het is heel erg druk in de tuin.’ Uiteindelijk ging Dev naar de bijeenkomst, en hij sms’te me iedere keer de naam als hij naast iemand stond. Ik viel uiteindelijk in slaap, maar schrok wakker van de telefoon. Het was al na twaalven, de stem van Dev zei ‘doe de deur open.’

De volgende dag zou Dev de hele dag in vergadering zijn en vroeg wat ik wilde doen, ik zei ‘ik ga de hele dag in bed doorbrengen. Ik heb geen zin om iets te doen.’ Dev gaf me na het ontbijt een kus en zei ‘niet stout zijn.’ Ik heb inderdaad de hele dag in bed en bad doorgebracht. Dev sms’te vaak ‘ik mis je’, dan sms’te ik terug ‘crazy man’, dan sms’te hij terug ‘crazy about you.’ En het was weer tijd om terug te gaan naar huis in Mumbai…

Ik vroeg aan Dev ‘zijn je mensen als weg?’ Dev begon te lachen en zei ‘nee, ze staan allemaal bij de receptie om uit te checken.’ Oh jee, moet ik weer langs al die mensen. Dev zei ‘iemand gaat je naar een auto begeleiden. Ik stap niet in de auto waarin jij zal zitten. Ik zit in een andere auto. Onderweg zullen onze chauffeurs stoppen, dan kom je bij me in de auto.’ Ik vroeg aan Dev waarom al die verwarrende scenario’s, en hij zei ‘doe nu maar wat ik zeg.’

Zonder tegen te stribbelen liet ik me begeleiden, maar eerst moest ik langs al die mensen in de lobby. Ik liep wederom met gebogen hoofd en voelde alle ogen op me gericht. Ik wist zeker dat ze allemaal wisten wie ik was, maar niemand zal ooit iets durven zeggen…denk ik. Inderdaad, op enig moment stopte de auto waarin ik zat en de chauffeur zei ‘madam, please come.’ Ik stapte uit en rende naar de auto waarin Dev zat. Eindelijk weer samen. Dev pakte mijn hand stevig vast en ik kreeg een heel warm gevoel…ik hou van je.

Er was een persoon die een vraag durfde te vragen over me, dat was Jay. Jay vroeg aan Dev of de dame die als verstekeling in het hotel was, dezelfde persoon was die hij ooit aan de telefoon had.

Ja, ik heb Jay ooit gesproken, dat was even schrikken. Dev lag te slapen en zijn telefoon rinkelde. Ik maakte Dev wakker en hij zei ‘neem maar op.’ Ik nam op en de mannenstem aan de andere kant van de lijn zei ‘mag ik meneer Dev spreken? Met wie spreek ik?’ Ik zei ‘meneer Dev slaapt. Ik zal hem vragen of hij u straks terugbelt.’ Jay wist dus van mijn bestaan.

Tijdens het schrijven van dit stuk, besefte ik wat een geluksvogel ik toch ben. Ik heb zoveel moois mogen ervaren in dit leven.

Met liefde

Lolita Soedamah