Hoe ging het verder… …na ‘Mishandeling Hindostaanse Vrouw’  4

India werd mijn land, Mumbai werd mijn thuis.

Ik was terug in Mumbai, met een  missie. Uitzoeken in welk deel van Mumbai ik wilde wonen. Ik nam contact op met Dominic, die gaf als advies om een makelaar in te schakelen. Ondertussen had Dev zelf wat makelaars ingeschakeld om me te helpen een keuze te maken. Het werd een zoektocht. Ik was inmiddels begonnen met de dansopleiding. Ik moest vanuit Juhu naar Seven Bunglows, en iedere keer kwam ik langs een wijk gereden waarvan ik dacht ‘hier zou ik graag willen wonen’, maar ik wist niet hoe de wijk heette. Gelukkig wist de makelaar het wel, en zei ‘it’s a very good place to live, very calm en quiet’, daar was ik juist op zoek naar. De makelaar liet me wat appartementen zien, allemaal waren niet wat ik zocht. Ik werd er moedeloos van, belde Dev op en zei ‘ik vind het niet leuk meer. Al zoveel appartementen gezien, en geen is wat ik zoek.’ Dev beloofde dat hij snel naar Mumbai zou komen en helpen zoeken. Ja hoor, Dev kwam en we vonden een prachtig appartement, verscholen in een steeg ver weg van de drukte in Mumbai. Het was een rustig straatje, bijna geen verkeer, dicht bij de markt, internet café, de school waar ik mijn dansopleiding volgde…ik voelde me een grote geluksvogel. Het appartement was al ingericht, het enige wat ik wilde kopen…een groot bed. Dev zei dat ik een bed moest laten maken, precies naar mijn smaak. Ook bedden jacht werd een groot avontuur. Uiteindelijk vond ik een geschikt bedrijf die een heel groot bed voor me zou maken. Ik schrok wel van de prijs, maar Dev zei ‘als je het leuk vindt, dan moet je het kopen.’

De dag was eindelijk daar, ik zou mijn intrek nemen in mijn nieuwe appartement. Weer een stap dichter bij mijn doel…een succesvolle toekomst. Dev was weer overgevlogen vanuit Delhi naar Mumbai om bij me te zijn tijdens de verhuizing. Dev had een verhuisbedrijf ingehuurd om de paar spullen die ik had, naar plaats van bestemming te brengen. Eindelijk mijn eigen plek…mijn eigen paleis waar ik koningin zou zijn. Onderweg naar mijn nieuwe appartement zei ik tegen Dev ‘ik heb het appartement niet schoongemaakt. Dev moest lachen en zei ‘je bent in India, alles wordt voor je gedaan.’ Ik snapte er niets van.

Aangekomen in mijn nieuwe appartement, werd de verbazing groter Mijn appartement was helemaal schoon. Ik kon eindelijk aan mijn toekomst beginnen. Dev bracht me een kopje thee om even bij te komen, en ging aan het werk in de slaapkamer. Ik liep naar hem toe, pakte hem stevig vast en zei ‘thank yo uso much. I don’t understand why you are doing this for me.’ Dev pakte me bij mijn wangen en zei ‘because I love you too too much, and I want you to be happy.’ Ik voelde me heel gelukkig en liep terug naar de keuken. Nu mocht ik zelf koken, wat heerlijk. Zelf mijn thee zetten, zelf alles doen…schoonmaken, kleren wassen…alles, alles, alles, alles zelf doen. Op dat moment ging de deurbel. Heel voorzichtig deed ik de deur open en…

Een enthousiaste vrouw in een groene sari keek me aan en riep ‘hello madam’, ze wees naar zichzelf en zei ‘Shanta.’ Ik gebaarde haar even te wachten en riep Dev, en ik zei ‘er staat een vrouw in een sari, maar ik weet niet wat ze wil. Ze spreekt Hindi en ik versta haar niet.’ Dev zei ‘laat haar binnen.’ Ik keek Dev verbaasd aan en liet de vrouw in de groene sari binnen. Aan de expressie op de gezicjten van Dev en Shanta kon ik uitmaken dat ze iets aan het bespreken waren. Ik vroeg aan Dev wie ze was, en waarom ze hier was, waarop Dev zei ‘ze is je bai (bediende).’ Ik keek Dev aan en zei ‘me wat?’ Dev legde uit ‘Shanta bai zal voor je zorgen.’ Ik viel Dev in de reden en riep ‘ik kan voor mezelf zorgen.’ Dev zei ‘shut up Soedamah. Shanta bai zal iedere dag kom om voor je te koken, het hus schoonmaken en alle andere huishoudelijke taken doen. Ze zal overal met je mee. ‘ik keek Shanta bai aan en dacht ‘wat moet ik hiermee?’ Dev zag dat ik het niet leuk vond om een ‘bai’ te hebben, en zei ‘luister Soedamah, deze bai blijft. Alle vrouwen in India hebben een of meerdere bai’s, nu heb je er ook een en over een tijdje gaan we kijken of je nog meer bai’s nodig hebt.’ Ik zei ‘krijg ik de ‘bai’ cadeau van je?’ Dev riep ‘shut up Soedamah, niet sarcastisch doen.’ Ik koos eieren voor mijn geld, stak mijn hand uit naar Shanta en zei ‘hi, I’m Lolita.’ Shanta bai en Dev begonnen te lachen en ik vroeg of ik iets verkeerds had gedaan, waarop Dev zei ‘arrey Dumbo, je hoeft je niet voor te stellen aan de bai. Ze zal je ‘madam’ noemen. Vertel aan de bai wat ze moet doen, geef haar opdrachten.’ De communicatie met Shanta bai zou echt moeilijk worden, nu kon Dev tolken maar straks moest ik het alleen doen. Voordat Dev terugging naar Delhi vroeg ik hem om aan Shanta te vragen me Hindi te leren. Dev vond het niet nodig, ik moest aanwijzen wat ze moest doen. Verdorie…!!!!

Naarmate de tijd verstreek, begon ik langzaam maar zeker Hindi machtig te worden. Ik had een afspraak met Shanta bai gemaakt, ze leerde me Hindi en ik haar Engels…en ik zou haar leren haar naam te schrijven. Als Dev in Delhi was, deden Shanta en ik het huishouden samen. Shanta bai had me wel verzocht niet aan ‘sahib (meneer)’, te vertellen dat ik haar hielp in het huishouden. Ze wist dat Dev haar zou ontslaan als hij erachter zou komen. Ik verzekerde haar dat hij er nooit achter zou komen. Ze vertelde dat ze strikte opdrachten had gekregen van Dev, dat ik niets in het huishouden mocht doen. Ik keek haar aan en zei ‘Shanta bai, dit blijft ons geheim.’ Shanta mocht nooit aan tafel zitten, ze moest op de grond zitten. Als Dev er niet was mocht Shanta bai gewoon aan tafel met me zitten.

Op een goeie dag besloot ik Shanta bai Engels les te geven. We gingen zitten met een kopje thee en ik koos een woord die heel makkelijk moest zijn ‘school’.  Het woordje ‘school’ wordt ook in Hindi gebruikt, alleen was de uitspraak anders. Ik zei ‘Shanta, bolo ‘school.’ Shanta keek me aan en zei ‘e-school.’ Ik keek haar aan en zei ‘e-school nahin, sirf ‘school’ (niet e-school, alleen school).’ Shanta bai gooide het woordje uit en riep ‘e-school.’ Ik zei ‘e’nahin, sirf school, school school.’ Shanta bai barstte in lachen uit en riep ‘E- SKOOL!!! Yeh acha hai madam (is dit goed mevrouw)?’ Ik riep ‘ufff Shanta, kya re, acha bolo… E nahin…sirf SK OO LLL.’ Shanta en ik lagen in een deuk en ze riep ‘E sk oeee llleee.’ Ik kreeg de ‘school’ niet goed gepropt in Shanta’s mond, het bleef ‘e-school.’

Shanta bai zei later tegen me ‘madam, ik ben niet naar e-school geweest, ik kan niet lezen en schrijven ‘main anapadh hoon (ik ben analfabeet).’ Ik vroeg aan Shanta bai of ze ooit haar handtekening ergens op moest zetten, en ze zei ‘ik zet een duimafdruk.’ Ik vroeg aan Shanta bai of ze haar naam wilde leren schrijven. Ik zag haar helemaal glunderen van blijdschap. Ik pakte Shanta’s hand vast en samen schreven we haar naam. Ze wilde het zelf proberen…yessss, het lukte haar. Shanta bai zei ‘voor het eerst in mijn leven heb ik mijn naam geschreven, vanavond zal ik mijn kinderen laten zien dat hun moeder ook kan schrijven.

Als ik thuis was, deed altijd korte broek en top aan, of ik wikkelde een pareo om me heen. Shanta was bezig met de was sorteren en zei ‘madam, je kleren zijn net zo klein als een zakdoek.’ Ze hield mijn kort broek omhoog en zei ‘er kunnen wel honderd van deze worden gemaakt van een sari.’ Ik vroeg aan Shanta bai of ze met sari sliep. Ja, ze sliep met sari aan. Pffft, hoe warm moet het zijn als je met een sari aan slaapt. Ik ging veel verder met mijn vragen aan Shanta bai ‘heeft je man je ooit helemaal naakt gezien?’ Shanta bai begon te lachen en zei ‘arrey madam…Indiase mannen als mijn man zijn niet geïnterneerd in het naakte lichaam van een vrouw. Zijn doel is maar een plek van het vrouwelijk lichaam te gebruiken. Als hij een naakte vrouw wilt zien, dan gaat hij vroeg in de ochtend naar de bioscoop.’ Ik keek haar aan en vond het heel vreemd, wie gaat vroeg in de ochtend naar de bioscoop? Shanta vertelde me in haar eigen woorden dat er speciale bioscopen zijn waar mannen vroeg in de ochtend pornofilms kunnen kijken.

Shanta kwam op het idee dat ik een sari moest aandoen. Ik, een sari…echt niet. Ach, waarom niet. Shanta en ik gingen naar een markt waar ik een zwarte sari kocht met rok en top. Voor Shanta kocht ik ook een sari. Shanta zei ‘als sahib komt dan moet je het aandoen. Hij zal heel blij zijn.’ En ja hoor, Dev was weer in Mumbai…

Dev zat achter zijn laptop te werken, terwijl Shanta bezig was de sari om me heen te wikkelen. Ik vroeg haar ‘hoe moet ik lopen met zoveel kleren om e heen gewikkeld. Het is zo warm.’ Shanta bai was eindelijk klaar me te wikkelen in een sari, ik voelde me als een gevulde koek. Shanta zei ‘loop madam, ik zal de deur opendoen, dan kan sahib zien hoe mooi je bent.’ Shanta deed de kamerdeur open en ik riep ‘Dev, kijk naar me.’ Dev keek vanachter zijn laptop naar me, en ik zag een vreselijk sarcastische lach op zijn gezicht. Hij zei ‘Soedamah, je lijkt op een aapje. Kom naar me toegelopen.’ Ik keek Shanta bai aan en zei ‘hoe moet ik lopen met een sari aan?’ Shanta bai gaf me instructies, ik moest tijdens het lopen, de sari naar voren schoppen. Ja, dat zou me wel lukken. Dev zat met spanning te wachten tot ik ging lopen. Ik haalde diep adem en zette een eerste stap, stopte…oh, dit ging makkelijk. Ik wist nu zeker dat het lopen in een sari ‘a piece of cake’ zou zijn. Ik pakte mijn sari, trok het op en liep richting Dev, die riep ‘nee, nee, nee, laat de sari neer. Je moet lopen zoals de Indiase vrouwen lopen.’ Ik zette een stap, en nog een stap, trapte op de sari, struikelde voorover en viel languit op de groen. Dev en Shanta kwamen niet meer bij van het lachen, en daar zat ik dan op de vloer als een aap in een sari. Die avond pakte Dev me stevig vast en zei ‘beloof me dat je nooit mee Indiase kledij aandoet.’ Ik keek hem aan en zei ‘oh, dus je vindt me niet mooi in een sari.’ Dev zei ‘nee Soedamah, ik wil dat je blijft zoals ik je heb leren kennen. Gewoon jezelf zijn, als ik een vriendin in een sari wilde, dan had ik miljoenen in India kunnen vinden. Ik heb je geïmporteerd uit Nederland.’ Ik zei ‘je hebt me geïmporteerd. Mij geïmporteerd? Ben ik een ding?’ Dev moest hartelijk lachen en zei ‘je bent anders dan alle vrouwen die ik tot nu toe heb gekend. Ik heb nog nooit een vrouw zoals jou ontmoet, en ik heb de hele wereld gereisd voor zaken. Doe je korte broeken en tops aan, dat is wie je bent.’ Dev had gelijk…

Ik was de gelukkigste vrouw ter wereld, want ik had de allerliefste man ter wereld ontmoet. Ons relatie werd op de proef gesteld…

Dominic belde me op een avond, en zei ‘wat is je huisnummer, ik wil even bij je komen.’ Ik schrok, dit zal Dev nooit goedkeuren, maar Dominic is mijn beste vriend.  Ik zat even in dubio, maar gaf mijn huisnummer aan Dominic. Ik had me voorgenomen nooit aan Dev te vertellen dat Dominic bij me was geweest.

Ik ga even terug naar de tijd dat ik op kamers woonde in Juhu. Ik wilde dat Dev en Dominic elkaar ontmoette. Beide heren stonden open voor een ontmoeting met elkaar. We gingen bij Marriott dineren, gingen daarna naar mijn kamer. Ik was erg blij dat Dominic er was, hij was iemand uit mijn verleden. Terug op mijn kamer, gingen Dominic en ik naast elkaar op het bed zitten en Dev zat op een stoel. Dominic pakte mijn hand vast en ik liet het toe. Het was heel gezellig, en ik voelde me heel gelukkig in een ruimte te zijn met de twee belangrijke mannen in mijn leven. Dominic en ik vertelden aan Dev hoe we elkaar hadden leren kennen. Wat Dev niet wist…ooit was ik verliefd op Dominic. Nadat Dominic naar huis was gegaan, vroeg Dev ‘wat is er gaande tussen jou en Dominic?’ Ik schrok van deze vraag en zei ‘Dev, hij is mijn beste vriend. Waarom stel je zo een vraag?’ Dev zei ‘Dominic is je puppy. Het verbaasd me dat hij je voet niet gaat likken.’ Ik vroeg Dev te stoppen met sarcastische opmerkingen over Dominic en ik te maken. Dev zei duidelijk ‘I don’t like him.’

Toen Dominic de bewuste avond belde, wist ik dat Dev laaiend zou zijn als hij hoorde dat Dominic bij me is geweest, dat ook nog ’s avonds.

De deurbel ging, ik deed open. Daar stond Dominic voor me, ik liet hem binnen. Ik gaf Dominic een rondleiding van mijn appartement. We gingen in de keuken tegenover elkaar zitten. Dominic leek gefrustreerd en boos. Ik vroeg aan hem of alles goed was, hij zei ‘ga terug naar Nederland. Ga terug naar je man.’ Ik was verbaasd, hoe kon Dominic zoiets tegen me zeggen en ik zei ‘je weet niet wat er is gebeurd, dus trek geen conclusies.’ Dominic bleef rustig en zei ‘wat er ook is gebeurd, het zal niet zo erg zijn dat je je man en kinderen hebt verlaten om bij deze man te zijn.’ Ik zei ‘bij deze man, je bedoelt ‘Dev’. Ik vroeg aan Dominic te stoppen, dit gesprek was niet goed voor ons vriendschap. Dominic bleef nog steeds rustig en zei ‘ga terug naar je gezin. Het huwelijk is tot de dood. Ik weet zeker dat Sunil zijn lesje heeft geleerd nu je hier bent. Hij zal je nooit meer slaan.’ Ik werd heel erg boos, met een brok in mijn keel zei ik ‘hij heeft me niet geslagen, hij heeft me mishandeld…zwaar mishandeld.’

Wat er na die avond gebeurde, dat vertel ik de volgende keer. Na die avond kwam ik erachter dat er veel ogen op me gericht waren.

Met liefde

Lolita Soedamah