Oneerbiedige Devta’s en Devi van een moeder…

Mijn mama, altijd lief en zorgzaam. 

 

Mijn die oudere broers en oudere zus werden als ware Goden behandeld…in de familie.

In 1980 overleed mijn moeder, hierover heb ik regelmatig heel voorzichtig iets over geschreven op facebook. Ik moest altijd heel voorzichtig zijn met wat ik schreef, ze hielden me in de gaten.

Ik heb een document waarin staat hoe oneerbiedig mijn drie oudere broers en zus omgegaan zijn met de as van mijn overleden moeder. Deze vier oudere broers en zus worden aanbeden in de familie, alles wat ze tot nu toe hebben gezegd en hoe ze hebben gehandeld…nooit heeft iemand iets durven zeggen of actie ondernemen tegen hen.

Ik kan ook geen actie ondernemen tegen hen, maar ik kan wel schrijven over hun oneerbiedig gedrag.

Ik zal passages van het document overtypen, vorm zelf je mening.

Dit document is naar me gestuurd door een naaste familie.

De helft van mama’s kinderen hebben nooit geweten wat er met haar as is gebeurd. Jarenlang is er herhaaldelijk geïnformeerd, maar iedere keer werd er een ander verhaal verteld:

1. Met een vliegtuig verstrooid in zee, maar er was niet genoeg plaats voor alle negen kinderen van mama;
2. Met een helikopter in zee, maar er was niet genoeg plaats voor alle negen kinderen van mama;
3. Met een boot de zee opgegaan om haar as te verstrooien, maar het moest snel, dus was er geen tijd om alle negen kinderen te vragen om erbij te zijn.

Het werd steeds duidelijker dat er heel veel werd verzwegen. Na ruim 26 jaren van onzekerheid heeft deze naaste familie een onderzoek ingesteld.

Op 2 maart 2007 is deze naaste familie erachter gekomen dat mama’s as was verstrooid met de as van andere overledenen die helemaal geen nabestaanden meer hadden. Deze overledenen zonder nabestaanden hadden niemand die een asverstrooiing voor hen kon betalen. De as van mensen zonder nabestaanden wordt verzameld en eens in de zoveel tijd in een keer verstrooid op een plek die door vreemden wordt bepaald.

De naaste familie belde naar het crematorium waar destijds mijn moeder was gecremeerd. De medewerker kon zich de crematie na 26 jaar nog herinneren. Wat hem bij was gebleven was dat er veel mensen aanwezig waren bij de crematie en dat mijn moeder heel veel kinderen had. De medewerker zei dat hij nooit heeft kunnen begrijpen dat er niemand contact met hem opnam om haar asverstrooiing te regelen. Toen de datum van de voorlopige bijzetting in de algemene nis naderde, heeft hij zelf contact opgenomen met een zoon van haar, die hem liet weten dat er geen geld was voor een verstrooiing. De medewerker was verbaasd door de uitspraak van de zoon van mijn moeder. Voor de medewerker was het de eerste keer dat er door volwassen kinderen geen verantwoordelijkheid werd genomen voor het regelen van de laatste rituelen voor hun moeder.

Mijn moeder is op 27 november 1980 overleden.

Mijn moeder is op 1 december 1980 gecremeerd.

Voorlopige bijzetting as in de algemene nis was tot 1 december 1981

Goedkeuring Officier van Justitie aan crematorium om as te verstrooien was op 18 november 1981.

Asverstrooiing heeft plaatsgevonden op 4 februari 1982 om 10:30 uur op de Noordzee, per schip, in tegenwoordigheid van de opzichter.

Mijn moeder was verzekerd, deze verzekering was voldoende voor crematie en asverstrooiing, in bijzijn van haar negen kinderen. Verder had mijn moeder spaargeld, die ze in een kistje had bewaard. Ik had de sleutel, een paar dagen na mijn moeders overlijden moest ik de sleutel aan een van mijn oudere broers overhandigen. Wat de drie oudere broers en oudere zus met het geld en sieraden hebben gedaan, is mij tot op heden onduidelijk.

Na het overlijden van mijn moeder werd er kinderbijslag uitgekeerd voor vier kinderen (ik hoorde bij de vier jongsten) die nog thuis woonden. Er werd ook een weduwe en wezen uitkering uitbetaald. De vier kinderen die nog thuis woonden hebben nooit iets van dit geld gezien.

Kort na het overlijden van mijn moeder werden de vier jongste kinderen (ik hoorde bij de vier jongsten) als kindslaven verdeeld. Wij, vier jongsten mochten niet meer bij elkaar wonen…we werden als honden verdeeld aan allen die ons wilde hebben.

We zijn opgelicht door ons eigen drie oudere broers en oudere zus.

Alsof dit allemaal niet genoeg was, kreeg ik via verschillende kanalen te horen hoe er over mijn moeder werd geroddeld…door mijn drie oudere broers, maar vooral door mijn oudere zus. Deze oudere zus heeft zelfs verteld dat mijn moeder in de prostitutie zat, de vreselijkste verhalen deden en doen nog steeds de ronde.

Mijn drie oudere broers en oudere zus zijn onverslaanbare reuzen geworden…onaantastbaar.

Nee…niet helemaal onaantastbaar…ik zal alles opschrijven, ik zal mijn moeders naar zuiveren, ik zal ervoor zorgen dat mijn moeder eindelijk gaat rusten…want dat doet ze al meer dan veertig jaar na haar dood nog niet.

Ik zal een grote beerput opentrekken, en daarom willen deze broers en zus me het zwijgen opleggen…dat gaat niet gebeuren.

Deze oneerbiedige Devta’s en Devi…hun duivelse kant zal worden ontmaskerd.

Met liefde

Lolita Soedamah