Alles wat je meemaakt in dit leven zal tot je dood deel van je zijn. Vaak hoor ik mensen zeggen ‘ik zou zo graag mijn verleden willen vergeten.’
Je verleden hoort bij jou. Ik zal mezelf als voorbeeld nemen.
Ik heb een verschrikkelijk verleden en toch voel ik me gelukkig. Hoe kan dat? Ook ik ben door een hel gegaan. Ik wilde mijn verleden vergeten en ontkennen… geen goed idee. Ik dacht door mijn verleden te ontkennen dat mijn heden succesvol zou zijn. Ik had het mis, mijn verleden bleef me achtervolgen. Alles waar ik aan begon om mijn toekomst op te bouwen stortte als een kaartenhuis in elkaar.
Wat was toch de kunst van ‘in harmonie kunnen leven met je traumatisch verleden?’
Ik ben stapsgewijs gaan werken aan het loslaten van mijn verleden. Ik kwam erachter dat ik mijn verleden als een kapstok gebruikte waar ik al mijn ellende en misstappen aan hing. Ik werd het grootste slachtoffer ooit op aarde, althans zo voelde dat. Alleen zag ik niet wat mijn omgeving zag. Wat zag mijn omgeving? Mijn omgeving zag een zeurende vrouw dat niets anders deed dan klagen en jammeren over wat haar was overkomen.
Wilde ik zo oud worden? Nee!!!
Ik wilde leven, ik wilde op mijn manier genieten van het leven. Ik wilde nog heel veel ontdekken. Ik wilde de gekste dingen doen. Op enig moment wist ik dat Lolita een verbitterde vrouw aan het worden was. Nu was het tijd om heel diep in me te gaan kijken. Wat blokkeerde me? Wie waren de mensen die ik uit mijn energie moest halen? Wie waren de overledenen die ik nog bij me hield? Wat wilde ik in dit leven?
Het enige wat ik wilde was ‘LEVEN!’ Ik vroeg me op enig moment af wanneer ik voor het laatst het gevoel had dat ik leefde. Ik kon me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst had geleefd. Ik voelde dat mijn energie was vervuild met oud rottend zeer. Oud rottend zeer blijft hangen in je systeem zorgt ervoor dat je lichaam en geest langzaam vergiftigd raken waardoor allerlei kwalen en ziektes zich gaan manifesteren in je systeem. Wilde ik dit?
Waar moest ik beginnen met mezelf opschonen? Ik keek naar mezelf en keek naar het leven. Ik keek naar de zon, ik keek naar de maan. Ik keek naar mijn verleden, ik keek naar hoe ik het wilde in het heden. Ja, dat was de kunst…weten hoe je het wilt in het heden. Nadat ik wist hoe ik het wilde in het heden was niet alles uit mijn verleden opgeruimd. Nee, ik moest nu aan de slag om mezelf energetisch helemaal schoon te maken…een hele klus. Ik besloot uit mijn comfort zone te stappen.
Ik besloot een opleiding tot yogadocente te gaan volgen, daar werd ik voor het eerst met mezelf geconfronteerd en daar leerde ik nederig te zijn naar het leven. Als enige westerling in de klas werd ik harder aangepakt, zo moest ik bijna acht uren op een yogamatje blijven zitten omdat ik had geklaagd dat mijn bil pijn deed van de harde vloer. Ik moest de tuin schoonmaken. Ik moest op de grond te gaan zitten tijdens de lunch. Ik protesteerde niet maar deed wat me werd opgedragen. Ik leerde voor het eerst nederig te zijn naar het leven. Ik leerde het leven te zien zoals het was. Ik leerde loslaten van alles, ook datgene wat me lief was. Op een ochtend, ik zat alleen in de klas op een yogamatje, de juf kwam binnenlopen en zei dat ik naar haar toe moest komen. Ik ging op de grond zitten bij de juf, ze keek me aan en zei ‘je hebt een hele felle licht om je heen. Zelfs ik heb moeite om naar je te kijken. Je zult in de toekomst mensen helpen.’ Ik was verbaasd, want ik zalf hulp nodig. Veel later heb ik vaak aan haar woorden moeten denken.
Na de yogaopleiding ben ik een opleiding tot dansdocente gaan volgen. Ik werd door de hele zaal geslingerd om de pasjes te kennen. Ik heb het allemaal laten gebeuren. Nadat ik de opleiding had afgerond kreeg ik voor het eerst sinds de opleiding een compliment van mijn Guru, hij zei ‘je bent een natuurtalent.’
Na de dansopleiding besloot ik een cursus acteren te gaan volgen. Ik kon geen Hindi en hoopte dat mijn dialogen in het Engels zouden zijn. Nee, men maakte geen uitzondering voor me. Mijn dialogen waren in Hindi. Ik zei tegen mezelf ‘Lolita, you can do it, go for it.’ Ik oefende met Shanta bai en met mijn vriend. Ik had nog nooit in mijn leven Hindostaans gesproken dus zou het een zware klus worden om Hindi te leren praten…Nou ja , Hindi….Mumbaia Hindi…Filmy Hindi. Ik zette me voor 1000% in. Mijn expressie, dialogue delivery en explosiviteit van acteren was super. Mijn Guru zei ‘Lolita, you are amazing.’
Drie dingen: Mensen helpen, natuurtalent, amazing…dit zette ik om in Passie wat mijn traject naar genezing verzachtte…
Ik was al op de goede weg, er was helderheid.
Ik zal regelmatig schrijven over mijn traject naar zelfgenezing.
Het leven is niets anders dan een ROZENKWARTS…LIEFDE, ZELFLIEFDE….
Met liefde
Lolita Soedamah