Velen kennen me als een vrouw die energie behandelingen geef, mensen uit hun trauma´s haal, iemand die haarfijn kan kijken in iemands leven…het blijft niet daarbij.

Iedere keer weer sta ik versteld van mezelf.

Ik ben iemand aan het begeleiden van wie ik zeker weet dat ook zij bepaalde gaven bezit. Het is, naar mijn mening, heel belangrijk dat mensen die een gave/gaven hebben, goede begeleiding krijgen. Ik heb jammer genoeg niemand gehad die me heeft begeleid. Mijn pad naar waar ik nu sta met mijn gaven is heel lang en hobbelig geweest. Ik weet nu dat ik een lichtwerker ben.

Ik zal de dame die ik begeleid een naam geven ´Shannon´

Shannon en ik voeren vaak lange gesprekken over spiritualiteit. Ik ontdekte dat niet alleen de interesse van Shannon bij spiritualiteit ligt, ook wist ik op enig moment dat ze veel meer zou kunnen doen met haar energie. Vele gesprekken, veel uitleggen…eigenlijk snapte Shannon veel al.

Ik wist dat ik Shannons begeleider moest zijn.

Vaak heb ik haar beloofd, als ze weer bij me zou zijn, ik haar zou leren hoe ze kristallen met haar energie weer zou kunnen activeren.

We zaten op mijn zolder, ze pakte een kristal en moest voelen. Shannon kon een energie stroming voelen. Ik keek naar het kristal die Shannon in haar hand vasthield, en deactiveerde het kristal. Shannon riep ´je hebt het kristal dichtgemaakt.´ Ik moest lachen en zei ´ja, klopt. Maak het maar weer open.´ We hebben het een paar keren geprobeerd, en iedere keer als Shannon de energie van het kristal voelde, dan gooide ik het kristal helemaal dicht. Het lukte Shannon niet het kristal te activeren, en ik zei ´luister, je moet geconcentreerd blijven, wat ik ook doe. We gaan het nog een keer proberen.´

Shannon zit naast me met een kristal in haar hand, en ik zeg ´wat je ook voelt, blijf je concentreren op het kristal.´ Shannon doet haar ogen dicht, met het kristal in haar hand zie ik hoe ze zich focust op de energie van het kristal. Ik deactiveer het kristal met mijn energie. Ik zie dat Shannon dit doorheeft, maar ze geeft geen krimp…haar concentratie is optimaal. Dan besluit ik zwaarder geschut te gebruiken en wijs met mijn vinger naar de linkerkant van haar lijf. Ik wek pijn op in het lichaam van Shannon. Ze voelt de pijn, ze weet dat ik de pijn in haar lichaam heb gebracht…Shannon blijft geconcentreerd en laat zich niet van de wijs brengen.

Het is gelukt!

Ik kijk haar aan en zeg ´je bent een kanjer. Sorry dat ik zo gemeen was.´ Shannon vindt het niet erg en zegt ´ik voelde opeens pijn aan de linkerkant van mijn lichaam en wist dat jij het deed, maar ik besloot me niet door de pijn van mijn concentratie te brengen.´

Wat je allemaal met energie kan doen…

Met liefde

Lolita Soedamah

Blog artikelen

Om de blog artikelen te lezen heeft u een actief abonnement nodig.