Hoe ging het verder… …na ‘Mishandeling Hindostaanse Vrouw’ 3

De liefde die heel lang een mysterie bleef.

Dev stuurde me terug naar Mumbai met een opdracht ‘je gaat je oriënteren in welke deel van Mumbai je wilt wonen. We gaan zo gauw mogelijk een appartement voor je huren.’ Ik begon te stuiteren van geluk, maar ik begon me ook dramatisch te gedragen ‘hoe moet ik weten in welk deel van Mumbai ik wil wonen? Ik ben hier nog geen jaar, weet mijn weg nog niet in deze kolossale stad, waar je letterlijk verdrinkt tussen de mensenmassa.’ Dev pakte me vast en zei ‘dan ga je Mumbai leren kennen, het is nu jouw stad. Wordt een Mumbaiker.’ Pffffft, wat een opdracht, waar moest ik beginnen. Ik wist het…EUREKA!!! Ik belde mijn goede vriend op…deze woonde ook in Mumbai. Voordat ik verder ga met appartementenjacht, wil ik eerst over mijn eerste echte liefde vertellen.

Dominic, de man die als een rode draad door mijn leven loopt. Ja, loopt, niet liep! Wie is deze man, waarom heeft hij een speciale plek in mijn hart? Voor het eerste vertel ik het verhaal van Dominic en ik aan de buitenwereld. Een handjevol mensen weten over mijn ‘geheime’ liefde voor Dominic.

Hoe begon het?

In 1998 werkte in de catering voor een muziekbedrijf. Iedere dag als ik richting mijn werk ging, voelde ik een onverklaarbaar geluk in mijn hele systeem. Het was alsof ik los was gekomen van mijn Sunil (mijn toenmalige echtgenoot). Het werk vond ik fantastisch, zo ook mijn collega’s. We hadden veel plezier en hilarische momenten op de werkvloer. Ik kon mezelf zijn.

Ik had ochtenddienst, stond met een collega bij de counter waar snacks werden verkocht. Het was lunchpauze, toen ik plots tegen mijn collega zei ‘zie je die billen daar, ik weet zeker als hij zich omdraait is het een prachtige man om te zien.’ Mijn collega en ik stonden te wachten, de man draaide zich niet om. Mijn collega zei ‘ja, als hij zich, maar eens omdraaide dan kon ook ik zien of jij goede smaak hebt wat betreft mannen.’ In gedachten zei ik ‘draai je om, draai je om, want ik wil jou gezicht zien.’  Mijn collega en ik stonden daar met spanning te wachten tot de mooie billen zich omdraaide. En ja hoor…hij draaide zich om. Ik zag de allermooiste man die ik tot nu toe in mijn leven had gezien. En toen hij lachte dacht ik ‘oh mijn goede genade, met jou wil ik wel een beschuitje eten.’ Mijn collega riep ‘Lolita, ze komen richting de counter, nu kan je hem vertellen dat hij mooie billen heeft.’ Ik keek mijn collega aan en zei ‘ophouden jij.’ Toen ik me terugdraaide, stond hij tegenover me, samen met zijn collega. De man met de mooie billen heette Dominic.

Beide heren stelden me allerlei vragen over het assortiment…in het Engels. De heren waren Indiërs, die naar Nederland waren gekomen voor het millennium probleem. Ik vertelde aan de heren in welke gerechten varkens- of rundvlees zat, waarop ze zeiden ‘we eten alles’, en ik dacht ‘huh, het zijn Indiërs die ook varkens- en rundvlees eten.’ Beide heren zeiden bijna tegelijkertijd ‘we zijn geen Hindu’s, we zijn katholieken.’ De volgende dagen bleven de heren wat langer praten met me, en zo ontstond een vriendschap tussen ons. Ik vroeg de heren waar ze verbleven, het bleek een hotel te zijn niet zo ver van mijn huis.

Het was rond kerst en ik vond het best wel zielig dat de heren de feestdagen zonder hun families moesten vieren. Ik vertelde Sunil over de heren, en stelde voor dat we ze uitnodigden voor de feestdagen. Gelukkig vond Sunil het een goed idee, en we haalden de heren op bij hun hotel. Ik had de hele dag in de keuken gestaan om heel wat lekkers klaar te maken. Het werd een geslaagde avond, ook tussen Sunil en de heren klikte het. De heren vonden het eten heel lekker, en we genoten samen van Bollywood liedjes. Ik wilde dat de heren zich thuis voelden in een vreemd land, ver van hun families. Die avond spraken we af dat we de heren zouden trakteren op een dagje Amsterdam. Daar in Amsterdam werd ik verliefd op Dominic.

Tijdens de reis met de auto naar Amsterdam, zaten Dominic en ik achter. Ik voelde een bepaalde spanning tussen ons, maar wist niet wat het was…althans, nog niet. Eenmaal in Amsterdam aangekomen, liep Sunil meteen richting ‘de Wallen’. Sunil en de collega van Dominic genoten van al et moois achter de ramen, terwijl Dominic en ik achter hen aansjokten. Op enig moment zei Dominic ‘ik vind dit niet leuk.’ Ik keek hem aan en zei ‘kijk maar naar de twee getrouwde heren, die hebben veel plezier. Weet je Dominic, kijk maar niet en laten we gewoon leuk met elkaar praten.’ Op dat moment verstapte ik en viel bijna. Dominic pakte me vast om te voorkomen dat ik viel, en ik pakte hem vast om niet te vallen. We keken elkaar recht in de ogen aan, op dat moment voelde ik alsof er honderdduizend vlinders in mijn buik zaten. Heel snel lieten we elkaar los en liepen verder. De hele dag dacht ik ‘oh mijn goede genade, wat is er net met me gebeurd? Ik mag niet verliefd worden op een andere man, dit is niet goed. Als Sunil hier iets van merkt dan vermoord hij me.’ De heren waren voor zes maanden uitgezonden naar Nederland, en ik werd steeds heviger verliefd op Dominic. Ik moest iemand vertellen wat er met me was. Ik nam mijn vriendinnen in vertrouwen en vertelde huilend dat ik verliefd was geworden op Dominic.

De zes maanden waren zo om, en Dominic nodigde ons uit om naar India te komen. Dit was mijn kans om mijn droom waar te maken ‘naar India’, waar ik al mijn heel lang van droomde. Maar voordat het zover was, moest ik eerst met pijn in mijn hart afscheid nemen van Dominic. De manier hoe hij me aankeek toen hij zei ‘bye’, brak mijn hart, maar ik mocht niets laten merken. Dominic en ik beloofden elkaar via e-mail contact te houden. Een paar maanden later kwam de collega van Dominic met een andere collega naar Nederland. Ik nodigde hen uit, en kookte de lekkerste gerechten. Voordat we gingen eten zei de collega ‘Dominic heeft wat cadeautjes voor jullie gestuurd. Sunil kreeg een cadeau uit India, mijn kinderen kregen allebei ook een cadeau uit India. Toen gaf de collega van Dominic een tas ‘dit heeft Dominic voor jou gestuurd.’ Ik keek in de tas en zag iets zwarts, pakte het vast en haalde het uit de tas. Mijn mond viel open van verbazing, zo ook de monden van Sunil en mijn kinderen. Wauwww, een lange lerenjas uit India. Dit kon niet waar zijn, en het paste ook nog. Er was nog een verrassing, de collega vertelde dat Dominic weer naar Nederland zou komen. Ik haalde diep adem en liet niet merken dat ik me ‘on top of the world’ voelde.

Dominic was weer in Nederland, het zou wel de laatste keer zijn. Hij zou de volgende keer naar een ander land worden uitgezonden. Mijn hart brak, en dacht ‘ik moet hem vertellen over mijn gevoelens voor hem.’ Ik kon het niet, ik kon het niet…op momenten als ik alleen was dan huilde ik van verliefdheid ‘waarom had ik niet het lef om aan Dominic te vertellen wat ik voor hem voelde.’ Dominic ging terug naar India, en alweer zag ik iets in zijn ogen toen hij zei ‘bye.’

Wat was er toch met me, waarom kon ik niet gewoon zeggen ‘Dominic, I love you.’

Ik gedroeg me gewoon als mijn gezin thuis was, maar als ik alleen was dan droomde ik van Dominic. Ik wilde niet meer bij Sunil zijn.

Na veel gezeur van mijn kant, besloot Sunil dan eindelijk dat we naar gingen.

We eindelijk in het vliegtuig, eindelijk naar huis…India. Toen het vliegtuig de Indiase bodem raakte, begon ik te huilen. Sunil keek me aan en zei ‘wat is er met jou aan de hand?’ Ik zei ‘ik ben eindelijk thuis.’ We hebben een fantastische tijd gehad in India, vooral de tijd die we met Dominic doorbrachten vond ik geweldig. Vaak pakte Dominic mijn handen vast als we ergens heen gingen…dat was zo fijn, al de kriebels en vlinders in mijn buik. Ik heb van ieder minuut genoten in India. Sunil vond het vreselijk, en wilde naar huis. I WAS FINALLY HOME!

Het was tijd om weer naar Nederland te gaan, en ik zei ‘Sunil, ik zal zo snel mogelijk weer naar India gaan.’ Sunil zei ‘India ziet me nooit eer terug, ik vind het een vreselijk land.’ Toen het vliegtuig opsteeg, begon ik te huilen. Het was alsof ik weer onder dwang mijn thuis moest verlaten. Voor mijn vertrek naar Nederland zei ik aan Dominic ‘als je ooit in Europa bent, laat me weten dan kom ik je opzoeken.’

Dominic en ik hielden e-mail contact. Nee, ik had nog steeds niet aan hem verteld dat ik diepe gevoelens voor hem had. We bleven hele goede vrienden. Op enig moment kreeg ik een mail ‘I am in London. Come.’ Ik was in de stress, hoe moest ik aan Sunil vertellen dat ik naar Londen wilde gaa. Welk excuus moest ik bedenken? Ohhhh…ik moest naar Londen…ik wilde naar Londen…ik wilde Dominic weer zien. Ik dacht na…en toen wist ik het.

Ik trommelde mijn twee vriendinnen op en zei ‘hij is in Londen en vraagt of ik kom, waarop de dames zeiden ‘we gaan met je mee.’ Binnen een paar uur waren de tickets geregeld en gingen we met z’n drieën naar Londen. Ik schreef Dominic een mail ‘I’m coming to London.’ De dames hebben me eerst goed aangepakt en zeiden ‘je gaat hem vertellen wat je voor hem voelt. Wij gaan een dagje Londen city verkennen. Jij hebt het hotelkamer voor jezelf, dus als we terugkomen willen we alle sappige verhalen horen wat jij en Dominic hebben gedaan. Vooral vertellen of hij goed is in bed.’ Ik beloofde dat ik nu echt aan Dominic zou opbiechten wat ik voor hem voelde, en ik zou ‘het’ doen met hem.

De eerste avond van ons aankomst in Londen, hebben we samen gedineerd met Dominic, de spanning was hevig…ik kreeg bijna geen adem van de spanning in mijn hele lijf. Dominic en ik spraken af elkaar te ontmoeten in het hotelkamer waar ik met mijn vriendinnen verbleef. Na het diner, gingen de dames en ik terug naar het hotel en zeiden ‘zo, dat is geregeld, jullie hebben morgen de hele dag de kamer tot je beschikking, en wij willen alles weten. Waag het niet een schijterd te zijn, we zijn helemaal naar Londen gekomen voor een juicy story.’

De volgende dag kwam Dominic, mijn hart begon sneller te kloppen. Ik moet het vandaag vertellen, en ik moet ‘het’ met hem doen.’ Ik sprak mezelf moed in en zei ‘kom op, je kunt het.

Daar zaten we dan…Dominic en ik, alleen op de kamer. We zaten op mijn bed, heel dicht bij elkaar, en spraken over ditjes-en-datjes. De spanning was genoeg om een stad van elektriciteit te voorzien. Beeld je ‘man en vrouw zitten samen op een bed, heel dichtbij elkaar. Ze houden elkaars handen vast.’ Wat moest er toch allemaal gebeuren in zo een situatie? Dat ze elkaar uitkleden en beginnen met een hevige vrijpartij…toch???

Niets is er gebeurd…helemaal niets!!! We waren allebei veel te verlegen om iets te ondernemen. Hoe idioot kon ik zijn, heb ik de hele dag in een hotelkamer doorgebracht met de man op wie ik stapelverliefd was, en ik durfde niets te doen. Hij natuurlijk ook niet, want ook hij was verlegen.

Mijn vriendinnen kwamen die avond terug, allebei met een ‘big smile.’ Ik keek hen aan alsof een onweerswolk boven mijn hoofd hing, die ieder moment kon uitbarsten met een stortregen. De dame vroegen ‘en, is het gebeurt?’ Ik keek hen aan en zei ‘we hebben de hele dag in het hotelkamer doorgebracht, naar er is niets gebeurd.’ Beide dames keken me aan en zeiden ‘hoe is het mogelijk? Heb je hem niet verteld wat je voor hem voelt? Je kon hem op z’n minst hebben verkracht.’ Ik kreeg de wind van voren van de dames…wel op een liefdevolle manier. Mijn wereld stortte in.

We gingen terug naar Nederland, en Dominic vertrok naar India. Weg droom, weg liefde.

Maar het verhaal van Dominic en ik is nog niet ten einde. Hij is de rode draad door mijn leven. Hij was de reden dat er bijna een einde kwam aan de relatie tussen Dev en ik.

Dominic…nog steeds daar.

Volgende keer meer…over mijn appartement in Mumbai

Met liefde

Lolita Soedamah