Hoe ging het verder… …na ‘Mishandeling Hindostaanse Vrouw’ 2

Ik kreeg een preek van een hele boze Dev ‘hoe durf je te klagen over India en Indiërs? Wie denk je dat je bent, de koningin van Nederland die hier op bezoek is. Denk je dat Indiërs voor je gaan buigen als madam Lolita langskomt, of hun winkel binnenwandelt? Denk je dat men hier in India continue de rode loper voor je gaan uitrollen als madam Lolita de straat op gaat? Wie denk je wel dat je bent? Je bent hier in India, wen aan de vuiligheid, wen aan alles hier in India, of ga terug naar je schone Nederland. Het enige wat ik hoor sinds je voet op Indiase bodem hebt gezet, is dat geklaag over mij  land en haar inwoners. Stop met klagen, dan is het eten te kruidig, of pittig, de straten zijn vies, de mensen zijn vies. Wat wil je Soedamah? Ik heb echt genoeg van al dat geklaag van je. Ga terug naar Nederland en ga daar klagen over je ex-man.’

Ik zat helemaal ingedoken terwijl de tranen over mijn wangen stroomden als een waterval. Dev kwam naast me zitten en pakte me vast…toen begon ik hard te snikken en zei ‘je hebt tegen me geschreeuwd. Ik weet nu zeker dat je niet meer van me houdt.’ Dev begon mijn tranen weg te kussen en zei ‘je weet niet hoeveel ik van je houd. Je bent het beste dat me ooit is overkomen en ik wil je niet meer kwijt. Kijk me aan Soedamah.’ Ik keek Dev aan, hij pakte mijn hand vast en begeleidde me naar de badkamer waar hij mijn gezicht waste met koud water. Ik voelde me weer helemaal een kind en Dev zei ‘kijk wat je met je mooie gezicht hebt gedaan door al dat huilen.’ Ik voelde een sarcasme in me opkomen en zei ‘volgende keer als je me weer een preek geeft dan zal ik op de grond rollen van het lachen.’ Ik viel in Dev’s armen in slaap. Toen ik in de vroege ochtend mijn ogen opendeed, keek ik recht in de ogen van Dev. Ik vroeg hem waarom hij zo vroeg wakker was en hij zei ‘ik wil je de rest van mijn bewonderen. Het is als een droom dat je in mijn leven bent.’ Ik beloofde Dev dat ik met mijn hart naar India zou kijken en niet vanuit de ogen van een westerling. Ik beloofde Dev dat ik altijd bij hem zou blijven en hij zei ‘beloof me dat je nooit meer van verdriet zal huilen, want vanaf nu zul je alleen maar geluk kennen. Ik zal tot je dood voor je zorgen. Je hoeft je nooit meer zorgen te maken om geld en je nooit meer te werken.’ Ik pakte Dev vast en vroeg wat ik dan de hele dag moest doen en hij zei ‘shoppen.’ Ik keek hem verbaasd aan ‘shoppen? Moet ik de rest van mijn leven alleen maar shoppen, dan ben je zo arm hoor.’ Dev haalde een bankpas uit zijn portemonnee en zei ‘deze is voor jou.’ Ik keek hem verbaasd aan en vroeg wat ik met zijn bankpas moest doen. Dev begon te lachen en zei ‘dat is een van mijn creditcards en die mag je gebruiken.’ Nu was ik helemaal flabbergasted, dit was niet waar…de droom van iedere vrouw…de creditcard van een man krijgen om te kopen wat je wilt. Die droom was niet voor mij bestemd…

De volgende dag werd ik wakker met de gedachte ‘de rest van mijn leven alleen maar shoppen.’ Ik deed mijn ogen dicht en zag me zelf als hele oude ‘Lolita’ die aan het shoppen was. Het leven van Lolita zag er zo leeg uit. Nee, ik wilde niet de rest van mijn leven alleen maar shoppen, maar hoe moest ik dit aan Dev vertellen. Zo een lieve man, met zo een lief aanbod…ufff. Dev en ik zaten op bed aan de thee, de televisie stond aan en ik voelde me steeds onrustiger worden. Het was alsof Dev voelde dat ik onrustig was en hij vroeg ‘are you oke?’ De brok in mijn keel werd steeds groter en ik begon te huilen. Dev schrok en vroeg ‘wat is er met jou aan de hand?’ Ik begon als een klein kind steeds harder te huilen. Dev pakte me vast en drukte me heel dicht tegen zich aan, dit terwijl hij mijn tranen wegkuste. Ik begon nog harder te huilen, en kon niet stoppen met snikken. De tranen kwamen als een waterval uit mijn ogen. Dev was geduldig en suste me als een baby om rustig te worden. Door het snikken en de vele tranen heen riep ik ‘I don’t want to shopping the rest of my life.’ Dev begon onophoudelijk te lachen en zei ‘no, no baby…you don’t have to do shopping the rest of your life.’ Plots waren alle tranen verdwenen en ik riep ‘really…you’re not angry?’ Dev begon me vol passie te kussen, het was alsof al mijn spieren in mijn lijf helemaal verlamd raakten. Na een flinke vrijpartij zei Dev ‘je hoeft nooit meer bang te zijn om je gevoelens te uiten. Nooit, maar dan ook nooit zal ik boos op je worden. Je bent mijn prinses, en mijn prinses mag alles zeggen. Je moet me commanderen als je iets wilt. Nooit meer zal iemand je pijn doen.’ Ik pakte Dev vast, en voor het eerst riep ik ‘I love you so much…Dev I love you…love you, love you, love you.’ Dev moest lachen en zei ‘je kunt nooit meer van me houden dan ik van je hou.’

Ik vertelde aan Dev dat ik heel dankbaar ben dat hij in mijn leven was, maar dat ik een toekomst wil opbouwen. Ik wil mijn eigen centen verdienen. Hij vroeg me wat ik wilde doen en ik zei ‘Ik weet nog niet wat ik wil doen, maar let op Dev, ik zal binnen vijf jaren succes hebben. Ik zal bakken met geld verdienen.’ Dev zei ‘natuurlijk zul je ooit bakken met geld verdienen, maar voor nu wil ik dat je de bankpas bij je houdt.’

Weken gingen voorbij en ik genoot nog steeds van mijn vrijheid, ik werd niet meer mishandeld. Er was nu een man in mijn leven die me liefde gaf waarvan ik alleen kon dromen. Ja,  dromen komen uit.

Eindelijk wist ik wat ik wilde gaan doen, maar was dit wel voor mij weggelegd?

Dev belde me op en zei ‘ik kom naar Mumbai, we gaan een paar nachten in Marriott verblijven.’ Ik pakte wat kleren in, de telefoon ging het was Dev ‘ben je klaar, de chauffeur komt naar boven om je op te halen, en Soedamah, hij gaat je tas dragen. Begrepen?’ Ik moest wachten tot de deurbel ging en moest niet vergeten om de chauffeur de tas te laten dragen…pfffft. De deurbel ging, het was de chauffeur die zei ‘madam, bag please.’ Ik liep achter de chauffeur aan en dacht ‘oh god, waar ben ik terecht gekomen. In Nederland deed ik alles zelf, en hier wordt alles voor me gedaan.’ Ik sprong in de auto en wilde Dev om de hals vliegen, maar dat mocht niet. Dev had me verteld dat ik hem nooit, maar ook nooit in het openbaar mocht vasthouden. Ik moest vooral afstand houden in het openbaar. Ik deed natuurlijk wat van me werd gevraagd, maar ik snapte er helemaal niets van.

Die avond in het hotelkamer in Marriott vroeg Dev me wat ik wilde eten, en ik zei ‘bestel iets wat een beetje zacht van smaak is.’ Even later werd er op de deur geklopt, het was roomservice. De jongen van roomservice kwam duwde een trolley binnen met allerlei gerechten…en mooie rozen in een vaas. De jongen van roomservice gebaarde naar Dev ‘sir, the roses you ordered.’ Terwijl de jongen van roomservice de tafel aan het dekken was, pakte Dev de rozen uit de vaas. Hij kuste ze een voor een en gaf die aan me. Het waren vijf rozen en bij elke roos die hij kuste zei Dev ‘ik hou van je, ik hou meer van je, ik hou meer van je dan je ooit kunt bedenken, ik zal altijd je voeten kussen om je te laten weten hoeveel ik van je hou.’ De rozen heb ik laten drogen, die heb ik nog steeds en nog steeds is de liefde voelbaar in de rozen. Heel even was ik vergeten dat de jongen van roomservice nog in de kamer was, tot ik een stem hoorde ‘enjoy your dinner’, en veliet de kamer. Dev zei ‘I’m hungry, but not for food.’ Ik keek hem aan en snapte er niets van.  Dev begon te lachen, pakte me vast en gooide me op het bed terwijl hij riep ‘I’m hungry for you!!’ We besloten ons diner, maar in bed te hebben. Dev schept wat eten in een lepel, kuste het en stopte het in mijn mond. Nadat hij het eten in mijn mond had gestopt, trok hij me naar zich toe en pakte met zijn mond de helft van eten uit mijn mond. Ik had nog nooit met zoveel passie gedineerd. Ik vroeg aan Dev ‘waarom hou je zoveel van me?’ Dev kon hier geen antwoord op geven en zei ‘je zit in mijn hele systeem.’

De volgende dag had Dev wat afspraken en vergaderingen. Voordat hij wegging zei hij ‘ik ben de hele dag weg. Je kunt de schoonheidsspecialiste laten komen en kijk maar wat ze nog meer te bieden hebben. Maak gebruik van roomservice.’ Ik liet de schoonheidsspecialiste en masseuse komen, die uren met me bezig zijn geweest. In de namiddag lag ik in bed en vroeg me af ‘wie is deze man?’ Ik viel met een voldaan gevoel in slaap. In een hele diepe slaap, voelde ik armen om me heen en een kus op mijn lippen. Toen ik mijn ogen een beetje opendeed zei Dev ‘hi my baby.’

Tijdens het diner later die avond vertelde ik aan Dev dat ik graag danslessen wilde gaan volgen. Tot mijn verbazing zei hij ‘dan moet je dat doen.’ Ik was even stil en zei ‘vind je me niet te oud om danslessen te gaan volgen? Ik ben al veertig jaar.’ Dev zei ‘ga staan.’ Ik ging staan, waarop Dev zei ‘draai je om.’ Ik draaide me om en Dev zei ‘je hebt een mooi kontje, dus zo oud ben je niet. Luister Soedamah, je moet vanaf nu alles doen wat jou gelukkig maakt. Je hoeft me niet om toestemming te vragen, want je hebt een bankpas om alles te betalen wat je nodig hebt. En voor ik het vergeet, ik laat je met Kerst overvliegen naar Delhi, van daaruit gaan we naar Jaipur met de auto.’ Ik stond op en begon te springen van blijdschap. Dev trok me naar zich toe en ik ging op schoot bij hem zitten. Terwijl hij door mijn haren streek met zijn hand zei hij ‘je hebt mooi haar, knip het nooit meer.’ Ik keek hem aan en zei ‘ok, ik laat mijn haar groeien, en zal het alleen knippen als ons relatie voorbij is.’ De volgende dag vloog Dev de volgende dag terug naar Delhi, en ik ging terug naar mijn verblijf.

De volgende dag belde ik verschillende dansscholen in de buurt van mijn verblijf. Ik ging kennismaken met de eigenaars van een van de dansscholen. Het gaf me een goed gevoel, maar ik verzocht de dansdocenten zoveel mogelijk Engels met me te praten want mijn Hindi was zero, zero, zero. Ik sprak met ze af dat ik in het nieuwe jaar, 2004 zal beginnen met de lessen. Toen ik de dansschool verliet voelde ik me on top of the world, eindelijk ga ik mijn eerste droom verwezenlijken. Ik belde Dev op en riep ‘Ik heb me ingeschreven voor de dansopleiding.’ Dev begon te lachen en zei ‘arrey wah, that’s great Soedamah.’ Maar eerst met Dev naar Delhi en Jaipur.

Op 25 december 2003, ik werd wakker met spanning in mijn lichaam…prettige spanning. Yesss…ik mag naar Delhi, de stad waar Dev woont. Zou ik dan eindelijk zien waar Dev zij  kledingwinkel heeft? Ja, ik ging ervan uit dat Dev, net als de vele Indiërs in Nederland, ook kleding ergens op een markt verkocht, of misschien ergens langs de weg. Ach, het maakte niet uit waar hij zijn brood mee verdiende, ik vond hem de allerliefste man ter wereld. Dev belde op ‘Soedamah, als je arriveert op Delhi airport zal een chauffeur je ophalen en naar Marriott Delhi brengen. De chauffeur zal de hele dag tot je beschikking zijn, als je iets van Delhi wilt zie dan brengt hij je. Ik zal vanavond naar je toe komen.’ Met heel veel vlinders in mijn buik stapte ik het vliegtuig in…Delhi, here I come!

Ik genoot van de vlucht, eenmaal aangekomen op Delhi airport dacht ik ‘wow, wat woont Dev in een mooie stad.’ Op dat moment ging mijn telefoon, het was Dev die zei ‘welcome in my city. De chauffeur heeft een bordje met je naam, loop naar hem toe. Hij heeft instructies, dus maak je geen zorgen.’ Ik liep naar de uitgang, keek om me heen…oeps, daar zie ik mijn naam op een bord ‘Miss Lolita.’ Ik liep naar de man en knikte, hij zei ‘Miss Lolita?’ Ik stapte in de auto zonder een woord te zeggen en werd naar Marriott gereden. De chauffeur liep met me naar binnen met mijn tas in zijn hand. Bij de receptie noemde hij de naam van ‘Dev’, en de dame wist wat ze moest doen. Ik werd naar mijn kamer begeleid. Dev belde ‘zo Soedamah, je bent al op de kamer? Rust uit, en als je wat van Delhi wilt zien, bel naar de receptie. Die weten wat te doen.’ Ik bestelde lunch en besloot daarna toch maar Delhi te gaan verkennen. De chauffeur bracht me naar de plek waar Gandhi was gecremeerd, naar alle mooie bezienswaardigheden in Delhi. Nadat ik had genoten van Chandni Chowk, wilde ik terug naar het hotel. De chauffeur zei tegen me ‘madam, kom maar naast me zitten.’ Ik vertrouwde het niet en zei dat ik liever achter ging zitten. Hij zei dat hij me nog een hele mooie plek wilde laten zien. Ik knikte. Hij reed naar een afgelegen plek waar een rivier stroomde. Ik stapte uit en merkte dat de chauffeur naast me kwam lopen. Al snel merkte ik op dat dit een plek was waar verliefde koppels kwamen. Ik keek de chauffeur aan en zei ‘breng me terug naar het hotel.’ Bij het hotel aangekomen vroeg ze chauffeur ‘mag ik een kopje koffie samen met je op je kamer komen drinken.’ Ik keek hem aan, draaide me om en liep naar binnen.

Eenmaal op de kamer belde ik Dev op en vertelde wat er was gebeurd en hij zei ‘het is goed, ik kom straks naar je toe.’ Die avond rond negen uur kwam Dev naar het hotel, eenmaal in de kamer pakte hij me vast en kon niet stoppen me te kussen. Ik moest Dev wegduwen en hij zei ‘ik heb je zo erg gemist.’ We bestelden roomservice en tijdens het eten ging Dev’s telefoon. Plots begon Dev heel boos te schreeuwen tegen de persoon aan de andere kant van de lijn. Ik schrok heel erg van zijn boosheid en ik begon spontaan te huilen. Ik werd heel bang, stond op en in bed liggen, heel ver onder de deken. Het was alsof ik de mishandelingen tijdens mijn huwelijk weer beleefde. Dev kwam naast me liggen en bood zijn excuses aan voor het geschreeuw door de telefoon, en zei ‘luister Soedamah, ik heb je beloofd dat niemand, maar dan ook niemand je ooit weer zal vernederen of pijn doen.’ Ik pakte Dev stevig vast en zei ‘I love you so much.’ We gingen verder met eten, alweer ging Dev’s telefoon. Ik probeerde het gesprek te volgen, die in Hindi plaatsvond. Helaas kon ik niet veel verstaan, maar ik kreeg een heel akelig gevoel en vroeg me af ‘wie is deze man?’ Ik kreeg het gevoel alsof Dev opdracht aan iemand gaf. Het was een lang gesprek en ik zat in een hoek te luisteren in de hoop iets te kunnen verstaan. Het lukte me niet, maar ik wist een ding…ik wilde weten wie de man was waar ik verliefd was geworden. Ik kreeg de verrassing van mijn leven…

Nadat het telefoongesprek was beëindigd, kwam Dev tegenover me zitten en gaf me een kus ‘ik heb je gemist.’ Met angst in mijn hele lijf zei ik ‘Dev, mag ik je een vraag stellen?’ Dev zei ‘je mag wel honderd vragen stellen.’ Ik zei ‘wat doe je voor werk? Waar werk je? Hoe verdien je je geld?’ Dev begon heel hard te lachen en zei ‘ik verdien mijn geld niet met het verkopen van kleren lang de weg, noch heb ik een kledingzaak.’ Hij wist dat ik zo zeker wist dat hij kleren langs de weg verkocht of een kledingzaak had, maar nooit had hij dit tegengesproken. Ik was verbaasd en zei ‘ohhhh.’ Dev vroeg ‘ben je teleurgesteld dat ik geen kleren verkoop?’ Mijn verwarring werd steeds groter…oh gosh.

Wat Dev me toen vertelde had ik nooit durven dromen. Hij vertelde en bedrijf te hebben in de gasindustrie, waar het was gelokaliseerd en hoeveel mensen er werkten. Ik vroeg ‘wat ben je waard?’ Dev kon niet stoppen met lachen om mijn idiote vragen en zei een bedrag met heel veel nullen. Ik viel bijna van mijn stoel toen ik het bedrag hoorde en was even stil, waarop Dev zei ‘vind je het goed wat ik doe om mijn brood te verdienen?’ Ik kon geen woord uitbrengen en knikte ‘ja’. Toen het tot me doorgedrongen wat Dev me net had vertelt, zei ik ‘dus ik heb een grote vis gevangen?’ Dev knikte, en ik zei ‘dus als ik je ontvoer dan krijg ik losgeld?’ Dev pakte me vast en zei ‘snap je nu waarom we niet naast elkaar kunnen lopen in het openbaar? Hou je nog van me nu je weet wie ik ben?’ Ik zei ‘ik denk het wel.’

Die avond tijdens een hevige vrijpartij fluisterde ik in Dev’s oren ‘komt er sperma uit je penis, of dollars?’ Dev kwam niet meer bij van het lachen en riep ‘crazy woman.’ Ik zei ‘I’m so sorry, so sorry…ik kan soms heel sarcastisch zijn.’

Veel later vertelde Dev me dat hij de chauffeur die me een tour door Delhi had gegeven, ontslagen. Verder wilde Dev niets vertellen.

Ons volgende missie was…op zoek gaan naar een leuk appartement voor me.

Lees binnenkort over mijn leven na mijn vlucht naar India in 2003…

Met liefde

Lolita Soedamah